-
1 σθένος
σθένος (-ος, -ει, -ος.)a strengthI of the human body.τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ τόλμᾳ τε καὶ σθένει P. 10.24
πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26
καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντιθρασεῖ N. 5.39
( ἄκων)ὃς ἐξέπεμψεν παλαισμάτων αὐχένα καὶ σθένος ἀδίαντον N. 7.73
σὺν ποδῶν χειρῶν τε νικᾶσαι σθένει N. 10.48
φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου, σθένει τ' ἔκπαγλος ἰδεῖν τε μορφάεις I. 7.22
ἐν ἔργμασιν δὲ νικᾷ τύχα οὐ σθένος fr. 38. Ἰάλεμον ὠμοβόλῳ νούσῳ πεδαθέντα σθένος Θρ. 3. 1. σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες fr. 133. 4. add. gen.,ἀγωνίας δ' ἕρκος οἶον σθένος P. 5.113
II (natural) strength, power, forceχθόνα μὲν κατακλύσαι μέλαιναν ὕδατος σθένος O. 9.51
“ σθένος ἀελίου χρύσεον λεύσσομεν” P. 4.144 ( ἄρουραι)ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν N. 6.11
νιφετοῦ σθένος ὑπέρφατον (sc. φέρεις: of an eclipse of the sun) Πα.. 1. ὁπόταν τε χειμῶνος σθένει φρίσσων Βορέας ἐπισπέρχησ with its wintry strength Παρθ. 2. 17. met.,ἀρχαῖαι δ' ἀρεταὶ ἀμφέροντ ἀλλασσόμεναι γενεαῖς ἀνδρῶν σθένος N. 11.38
εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις ἢ σθένει πλούτου I. 3.2
b c. gen., in periphrasis, strong, powerfulζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων O. 6.22
ὅταν καταζευγνύῃ σθένος ἵππιον P. 2.12
κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν P. 5.34
τέκε Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν P. 9.86
τὸ πάντολμον σθένος Ἡρακλέος ὑμνήσομεν; fr. 29. 4.c frag. ]ν σθένος ἱεράν[ Pae. 3.93
-
2 ὑπέρφατος
1 beyond telling, incredibleὑπέρφατον ἄνδρα μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι O. 9.65
νιφετοῦ σθένος ὑπέρφατον Pae. 9.15
-
3 νιφετός
См. также в других словарях:
υπέρφατος — η, ον, Α άφατος, ανέκφραστος («νιφετοῦ σθένος ὑπέρφατον», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ * + φατος (< φατός < φημί), πρβλ. ἔκ φατος] … Dictionary of Greek
